Tak jak w każdej szafie musi znaleźć się biała bluzka, tak tutaj znajdzie się przepis na bruschettę. Klasyczną włoską przystawkę, doskonały starter. Wyostrzający zmysły i doskonale zaspokajający pierwszy głód. Teraz, gdy możemy kupić wielkie, soczyste malinowe pomidory - smakuje najlepiej. W książce kucharskiej przeglądanej we włoskiej knajpce na mojej ulicy znalazłam taką oto charakterystykę tej przystawki:

"Zanim bruschetta stała się modnym daniem na całym świecie była wiejską potrawą jadaną we włoskiej Abruzji. Przyrządzano ją, aby się nacieszyć wspaniałym smakiem świeżo wytłoczonej oliwy z oliwek. Danie to w wersji toskańskiej nosi nazwę fettunta. Kromki domowego chleba opieka się krótko z obu stron, a następnie naciera czosnkiem i obficie skrapia oliwą."

Chyba każdy z moich znajomych już wie, że za wypowiedzenie przy mnie słowa bruszczetta grozi kara chłosty, ja nagle zaczynam wykrzykiwać brusketa, brus-ke-ta! Można powiedzieć, że pełnię trochę funkcję edukacyjną. Tyle, że trochę zbyt nerwowo :D
To jest przepis klasyczny, z samymi pomidorami. Generalnie pomyslów na bruschettę jest milion, na przykład można dodać mozzarellę lub pomidory zastąpić owczym serem. Wszystkie chwyty dozwolone.




Smacznego!

Potrzebujemy:

300g truskawek (umytych, bez szypułek)

100g borówek amerykańskich

100g jagód 

2 łyżki drobnego cukru

na kruszonkę:

200g mąki

100g miękkiego masła

100g cukru pudru

+masło do wysmarowania naczynia 

lody waniliowe

Piekarnik nagrzewamy do 200 stopni. Naczynie żaroodporne smarujemy masłem, wykładamy do niego truskawki w ćwiartkach, borówki i jagody. Posypujemy dwoma dużymi łyżkami cukru. Przygotowujemy kruszonkę: do mąki wrzucamy masło w małych kawałkach i cukier puder. Wyrabiamy za pomocą rąk, tak aby powstały małe grudki ciasta. Kruszonką posypujemy owoce i wkładamy do piekarnika na około 25-30 minut. Podajemy od razu, jeszcze gorące, np. w kokilkach (wykładamy za pomocą łyżki), z dodatkiem lodów.

Ostatnio jest (mi) bardzo zielono. Stąd ten obiad, szparagi i szpinak zatopione w masie jajeczno-serowej. Przepyszny sposób na inny niż zawsze obiad. Poranne wizyty na Rynku Jeżyckim, który całe szczęście jest dwieście metrów obok mojego poznańskiego mieszkania to czysta przyjemność. Szczególnie teraz, gdy wszystko tak pięknie, zielono wygląda. Od pewnej miłej staruszki kupiłam aromatyczny czosnek a od innej jajka z jej gospodarstwa. Bardzo przyjemnie gotuje się obiad, gdy można być pewnym jakości wykorzystywanych składników. Polecam!

PS. Dzisiaj zmienił się też trochę wygląd bloga, na letni. :)

Potrzebujemy:

Smacznego! :)